İlkinin sizden yakayı sıyırabilmesi için acilen yapılması gereken şey 🙂
- dayanışma ekranı
- fistül
- malakan peyniri
- öğretmenlik kutsal değildir
- ebeveyn
- funmathfan.com
- after life
- podolog
- deriko blog
- kayıp kızın hikayesi
- çınaraltı ızgara ve kebap
- vejeteryan yemek tarifleri
- su arıtma cihazı
- pancake
- menüler
- sömestr etkinlikleri
- karne dediğin nedir (ki)?
- regl dönemi diyalogları
- go
- İnsan vücudu tiyatrosu
- netflix tavsiyeleri
- Feminist babalar
- yufka cipsi
- better call saul
- kaze no tani no nausicaa
- twin science
- 2 yaş sendromu
- kendin yap
- ibb şehir tiyatroları
- tost
- alerjik olanlar için yemek tarifleri
- Spotify
- eğitim seti
- araba koltuğu
- dijital topuklar
- guldali blog
- atölye kedisi
- gitmek de kalmak da zor geldiğinde
- korona günlüğü
- blacklist
Emin misiniz?? Bir daha düşünün, asla pişman olmayacaksınız:)
yapma denilen, yaparsan valla seninle görüşmem diye tehdit aldığınız, asla hazır hissetmediğiniz, hamilelik sürecinde “manyak mısın?!” diyerek kendinize kızdığınız doğumdan sonra bir türlü iki çocuk annesi olduğunuza inanamayarak kucakladığınız, her şeyiyle iyi ki dedirten çocuk.
şu an yanımdaki beşiğinde uyuyan şey. yapalım mı yapmayalım mı, ben hazır mıyım, demir abi olmaya hazır mı derken…
en azından abisi için aldığımız onca şeyi yeniden kullanabileceğiz, ben biraz daha kavradım artık bu işleri, 3 aylık oldu, karışan teyzeler pek karışmıyor, bir de aynı cins olunca daha bi alışmış oluyorsun.
abiye halinden memnun değil onu da anlıyorum. ama şu anın sükuneti en azında 1 saat daha bozulmasa iyi.
Kendini hazır hisseden ebeveynlere tavsiye ediyoruz. Kendinç hazır hissetmeyen ebeveny ve aile fertlerine ısrar etmiyoruz. İkinci çocukta sadece anne babanın değil ilk çocuğun da hazır olması hazırlanmadı gerekiyor. Dışarıdan göründüğü gibi toz pembe değil, ancak göründüğü kadar ürkütücü de değil. İkinci çocuk iki kat yorgunluk değil daha çok yorgunluk 🙂 Ama daha farkında olmak, anneliği babalığı daha çok hissetmek, daha çok sevmek, doya doya içine sindire sindire ebeveynliği ve çocukluğu yaşamak ve yaşatmak demek.